سيد علي بهروش معروف به حاج علي آقا شامگاه دوشنبه 30 مرداد 1391 برابر با اول شوال 1433 به اتفاق دو فرزندش (سيد بنيامين) و (سيد بهمن) پس از اقامه نماز عيد سعيد فطر در مسجد ابوالفضل (ع) خيابان مدرس ساري، در ساحل درياي مازندران منطقه گهرباران، درگذشت. وداع فرزند شهر ساري با زندگي اين دنيا غمناك و ناباورانه بود. او كه به اتفاق فرزندان و اهالي منزل، به قصد تفرج  به كنار دريا رفته بودند، به يكباره  اسير امواج پرتلاطم و سهمگين دريا شدند كه اين امواج خروشان پس از دقايقي او و دو فرزندش را در كام خود كشيد و به اين ترتيب سيد علي بهروش با زندگي وداع گفت و 24 ساعت طول كشيد تا ابدان اين سه تن را از آب بيرون كشند. چه وداعي سخت، جانكاه و تالم برانگيز!
 بهروش در اسفند ماه 1326 در محله قليچ ساري به دنيا آمد. پدر او مير رجب نام دارد كه كاسب بازار بود و مادر او مرحومه فيروزه كولائيان از خانواده بزرگ كولائيان ساري است. محله قليچ، يكي از محلات قديمي شهر ساري است كه از دو سو مي توان به اين محله راه يافت. خيابان فرهنگ و خيابان قارن. او دوران كودكي را در اين محله گذراند و ديپلم را در رشته طبيعي از دبيرستان سعدي اخذ كرد. محمود رئيسيان، حاج احمد (جمشيد) كرمانشاهي و حاج علي نائب زاده از رفقاي قديمي زنده ياد سيد علي بهروش هستند كه اين دوستي بيش از پنجاه سال است كه ادامه دارد.
با توجه به ورزشكار بودن و ضديت آنان با پديده شوم و استعماري مواد مخدر، به اتفاق تني چند از دوستان پس از پيروزي انقلاب اسلامي ايران و در سالهاي نخست در بخش مبارزه با مواد مخدر در استان مازندران اقدامات قابل ملاحظه اي را انجام دادند.
او پس از آغاز جنگ تحميلي عراق عليه ايران و شكل گيري دوران دفاع مقدس بصورت داوطلبانه وارد مناطق عملياتي غرب كشور شد و به منطقه سومار اعزام شد. زنده ياد سيد علي بهروش را بيشتر به خاطر حضور مستمر در عرصه ورزش مي شناسند. او دبير ورزش بود. فوق ديپلم تربيت بدني داشت و در سال 1352 رسما به عنوان دبير ورزش، جذب اداره فرهنگ آن زمان (آموزش و پرورش كنوني) شد. بهروش در هنرستان فني و حرفه اي شهيد خيري مقدم ساري بيشتر از ساير مدارس و دبيرستانها، به تربيت دانش آموزان پرداخت. زنده ياد بهروش داراي سه برادر به نام هاي سيد حجت الله، سيد حسين و سيد محمد است. سيد محمد چند سال پيش بر اثر سانحه اتومبيل درگذشت و در حال حاضر از خانواده مير رجب بهروش دو فرزند پسر و دو فرزند دختر برجاي مانده اند.
حاج سيد علي بهروش در سال 1353 با بانوي فرهنگي كه اصالتي تهراني داشت ازدواج كرد. حاصل اين ازدواج چهار فرزند پسر به نام هاي بابك، بهزاد، بنيامين و بهمن مي باشند. مادر فرزندان او به نام مرحومه فرخنده نفيسي نيا كه برادر شهيد بهمن نفيسي نيا بود در سال 1366 درگذشت. دو فرزند او در حال حاضر براي تحصيل در كانادا و مالزي اقامت دارند و جزو نخبگان علمي به شمار مي آيند. بهروش بواسطه فعاليت هاي فرهنگي و ورزشي، زماني كه مرحوم علي اكبر متقي سكاندار ورزش استان بود و پس از او حجت الله خطيب اين مسئوليت را عهده دار بود، مدتي معاونت اداره كل تربيت بدني استان مازندران را در اختيار داشت. حجت الله خطيب كه اصالت نوري دارد مدتي در ر‍أس اداره كل تربيت بدني استان تهران قرار گرفت و هم اكنون سرپرست فدراسيون كشتي است.
بهروش در انتخابات اولين دوره شوراي اسلامي شهر ساري در اسفند 1378 توانست جزو هفت نفر اصلي اين دوره شورا شود. وي در سال 1382 پس از سي سال خدمت در آموزش و پرورش بازنشسته شد. بهروش در دوره دوم انتخابات شورا جزو نفرات علي البدل قرار گرفت اما در دوره سوم شورا توانست در تركيب اصلي شوراي اسلامي شهر قرار گيرد.
بهروش علاوه بر تدريس نظري و انجام فعاليت هاي علمي و عملي براي دانش آموزان، خود ورزشكار قابلي بود. در رشته فوتبال جزو بازيكنان منتخب و ثابت تيم استان مازندران بود. در رشته كشتي فرنگي در سطح كشور مقام سوم و چهارم را كسب كرد. بهروش مربي شنا و ناجي غريق هم بود. قهرمان تنيس روي ميز و دو 100 متر استان مازندران بود. بهروش علاوه بر فعاليت هاي ورزشي، در زمينه امور ديني و مذهبي هم فعاليت مي كرد. او جزو هيات امناء تكيه قليچ بود و ارادتي ديرينه هم به آستانه امامزاده يحيي ساري داشت. عشق و مودتي خالصانه به مقام مولا امير المومنين علي (ع) داشت و هر ساله مجالس خاصي را به نام امام اول شيعيان برپا مي كرد. در توليت مسجد ابوالفضل (ع) خيابان مدرس نيز همكاري مي كرد. او در طي دوران حضور در دو دوره شورا مسئوليت كميسيون فرهنگي اجتماعي شوراي اسلامي مركز استان را بر عهده داشت. صراحت لهجه او مثال زدني بود. نسبت به سرنوشت شهر و شهروندان ساروي، دغدغه و اهتمام ويژه اي داشت.
مرحوم بهروش در طرح مسائل اجتماعي با دلسوزي و صراحت، ديدگاه هاي خود ا مطرح مي كرد. در زماني كه اينجانب پا به عرصه رسانه نهادم و وارد محيط دانشگاه شدم، از نزديك شاهد تلاش هاي ايشان بودم كه راجع به شهر ساري و مسائل و مشكلات آن، همواره دغدغه خاطر داشت. او قائل بود كه بايد به ساري نگاه وي‍ژه اي شود و از اينكه به نيازهاي مركز استان توجه چنداني نمي شود، نگران بود. دائم در صحن علني شورا راجع به اولويت هاي توسعه اي شهر ساري تذكر مي داد و به لحاظ طيف بندي سياسي نيز جزو عناصر ميانه رو و معتدل بود. او در اين پارلمان محلي سمت (ابوّت) را داشت. شجاعت در گفتار و صراحت در لهجه او را همگان اذعان مي داشتند. در دفاع از حريم شهر و حرمت شهروندان اهل مداقه و محاجه بود. او سرانجام پس از عمري خدمت به شهر ساري و شهروندان مركز استان در عصرانه عيد فطر، با اين دنيا وداع كرد و نقاب سفر عالم آخرت به سر كشيد و بار سفر بست و همراه دو فرزند دلبندش (سيد بنيامين) و (سيد بهمن) جان به جان آفرين تسليم كرد و اينك خلاء حضور اين عضو موثر شوراي شهر محسوس است.
اميد است مردمان استان مازندران كه در گذشته از شعاع خدماتي اين عنصر خادم و مردمي برخوردار بودند و خصوصا مردم شهر ساري قدردان خدمات ارزنده و زحمات بي شائبه آن فقيد سعيد باشند. فرصت را مغتنم مي شمارم مراتب تسليت و همدردي و آرزوي صبر جميل خود را براي كليه بازماندگان و علي الخصوص خانواده و فرزندان بزرگوار آن مرحوم ابراز مي دارم.
ياد و خاطره اش هماره جاودان باد وروحش شاد.